رزین کاری
یکی از روش‌های پر کردن حفره‌های سنگ با هدف قاوم سازی و افزایش کیفیت ظاهری سنگ‌های بریده شده استفاده از رزین‌ها است. این کار هم روی بلوک قابلیت اجرا دارد و هم روی سنگ قبل از ساب خوردن
در اینجا به حالت دوم یعنی اجرای رزین روی سنگ پیش از ساب خوردن می‌پردازیم.
البته کاملا مشخص است تنها سوراخ‌هایی امکان پر شدن چه با زرین و چه با سیمان را دارند که در سطح سنگ دارای راه باشند.
در این قسمت پس از سیمان به دو پر کننده دیگر یعنی ماستیک‌های اپوکسی و ماستیک‌های پلی استر می‌پردازیم که اصطلاحا به هر دو در بازار رزین گفته می‌شود البته ماده اولیه و سازنده ماستیک‌های اپوکسی و پلی استر است رزین پلی استر در حالت‌های مایع نیمه جامد و جامد موجود است این رزین‌ها هم شفاف هستند و هم رنگی و هم می‌تواند با رنگدانه به رنگ‌های مختلفی درآیند آن‌‌چه که ما در اغلب سنگبرهای فعلی می‌بینیم استفاده از این زرین است چرا که هم ارزان‌تراست و هم نیاز به تجهیزات خاصی ندارد و می‌توان آن‌را با کاردک روی سنگ کشید و در آفتاب خشک کرد این زرین‌ها در برابر اشعه‌ها مقاومت بالایی دارد و دارای ویسکوزیته زیادی است این رزین هم مثل دیگر رزین‌ها برای گیرش نیاز به ترکیب باهاردنر مخصوص دراد زمان واکنش در رزین پلی استر سریع‌تر از رزین اپوکسی است و به خاطر ویسکوزیته بالا و سفت شدن سریع عمق نفوذ کمتری نسبت به اپوکسی در سنگ دارد.
سنگ بعد از پیش ساب به علت تماس زیاد با اب کاملا خیس است و لازم است قبل از تماس با رزین خشک شود این کار هم می‌تواند به وسیله کوره روی خط ساب انجام شود هم به وسیله افتاب و به صورت طبیعی پس از اینکه سطح روی سنگ توسط رزین پوشیده شده دوباره باید در معرض گرما قرار بگیرد ان کار هم یا با کوره انجام می‌شود یا با افتاب
پس چنانچه خط ساب دارای کوره باشد هم قبل از رزین برای خشک شدن سنگ از آن استفاده می‌شود هم بعد از رزین جهت پخت رزین.
چنانچه بخواهیم فراوری بهتری روی سنگ انجام دهیم و سنگ ارزش آن را داشته بادش می‌توانیم از رزین اپوکسی استفاده ککنیم البته رزین اپوکسی قیمت بالاتری نسبت به سیمان و رزین پلی استر دارد ولی در مقابل اشعه UV مقاوم است یعنی در مقابل نور خورشید زرد نمی‌شود به دلیل غلظت کمتر وزمان گیرش پایی‌تر نفوذ بیشتری در سنگ دارد.
جنس رزین اپوکسی بسیار محکم‌تر از زرین پلی استر است به طوری که تنش حد تحمل رزین اپوکسی ۵۰-۶۰ مکا پاسگال است در حالی که حد تحمل رزین پلی ستر ۱۳-۱۴ مگا پاسگال است با اینکه استفاده از این رزین در بازارهای جهانی بسیار رایج است متاسفانه هنوز در ایران انچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است البته هر رزینی که از آن استفاده می‌کنیم بایدد ضریب انبساط طولی و حجمی نزدیک به سنگ داشته باشد سطح آن پس از استفاده ساب بر دارد پس ازمصرف نشست نکند.
یکی از اشکالات اساسی که در سنگ‌های رزین شده بسیار دیده می‌ِشود نشست رزین است که برای جلوگیری از چنین نقیضه‌ای می‌بایست سوراخ‌های درشت را با عمل وصله کردن پوشاند و در ضمن از انجام رزین وصله کردن پوشاند و در ضمن از انجام رزین به صورت سطحی خودداری کرد بعضا دیده می‌شود که سنگ بعد از رزین پر از سوراخ‌های ریز و درشت است.
بدیهی است ایراد به دلیل رزین کاری بسیار سطحی است که با اولین تماس کلگی ساب رزین کاملا از بین می‌رود. دلیل دیگر آن پیدایش سوراخ‌های جدید در سطح سنگ به علت سابیده شدن بیش از اندازه سنگ بعد از رزین کاری است.
رزین‌ها قابلیت تغییر رنگ دارند معمولا رنگ انها را با سنگی که مورد استفاده قرار می‌گیرد همخوان می‌کنند البته رزین شفاف رنگ ندارد و در سنگ‌های مرمر و تراورتن‌های با ارزشی که سوراخ‌های سطحی دارن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نوع دیگر رزین از لحاظ رنگ رزین بی رنگ است که به طور تخصصی جهت کار بر روی سنگ مرمرهایی ساخته شده که باید نور را از خود عبور دهند.
روش دیگری که شاید به زودی جایگزین روش‌های سنتی شود رزین UV است تفاوت آن با رزین‌های دیگر این است که هاردنر با سخت کننده آن اشعه UV است و در آن از هیچ هاردنر شیمیایی استفاده نشده است از ا‌نجا که این رزین روی سنگ سخت نمی‌شود می‌توان اضافه آن رابه راحتی جمع کرد فقط برای خشک شدن این رزین باید از کوره‌های مخصوص تابش اشعه UV استفاده کرد.
مهندس حسین جعفریان